28 tot en met 31 januari 2016: Vlieland
Van 28 tot en met 31 januari waren we op Vlieland (gebeurt vaker dat we daar zijn; ik weet niet waarom). De voorspellingen voor het weer waren niet denderend (mooiste dag als we aan het reizen zijn, verder veel wind en een hoop regen). Op de wind na, viel het achteraf wel mee. Vanwege de harde wind kon er niet gefilmd worden maar zelfs op het strand heb ik het gewaagd de camera te gebruiken. De zee was behoorlijk woest zoals hieronder is te zien.
Woeste zee met grauw weer
Ondanks al die wind waren er rondom het dorp nog behoorlijk veel vogels te zien. Verer dan in de buurt van het dorp zijn we niet gekomen. Fietsen was geen doen en de auto stond in Harlingen (want die mag je niet meenemen naar het soms autoluwe Vlieland).
De waterstand was overdag steeds erg hoog dus de meeste vogels kwamen richting land. Zowel in de polder als aan de strandkant. In de polder (die behoorlijk nat was stonden grote groepen vogels te wachten tot het laag water zou gaan worden (en met de overheersende windrichting kon dat wel eens lang gaan duren). Er waren Scholkesters, Wulpen, Rotganzen, Tureluurs en natuurlijk overal meeuwen en kauwtjes.
Rustende vogels
Rotgans
Nu zijn vele mensen wel eens jaloers op vogels en wat dan heet hun "vrijheid", Het gezegde "Zo vrij als een vogel in de lucht" komt daar (neem ik aan() vandaan. Maar ook vogels hebben niet altijd een "happy life". Je zal je eten maar bij elkaar moeten scharrelen op het komenb en gaan van de getijden. Dan zijn er nog allerlei roofdieren naar je op zoek en met die harde wind kan een ongelukje ook zo maar gebeuren.
Dode Alk op de kade bij de haven
Scholeksters kunne erg oud worden, namleijk wel 25 jaar. Daarom zijn nog overal aanwezig. Het schijnt echter dat ze tegenwoordig maar weinig jongen weten groot te brengen. Dit zou kunnen betekenen dat als de huidige volwassen vogels het loodje leggen, dat de stand zwaar naar beneden gaat. De foto hieronder bestudeerde ik pas later in detail. En toen viel mij de vergroeing op van zijn linker poot. Buiten was mij niets bijzonders opgevallen. Hij huppelde gewoon rond tijdens het foerageren. Het zijn best wel taaie rakkers.
Scholekster met vergroeing aan zijn poot
Aan de Noordzeekust was het, zoals al geschreven en getoond, behoorlijk onstuimig. Maar met leuek vogels in de buurt, laat je de camera toch niet opgeborgen. Voor filmen was het een beetje te, maar foto's konden zeker wel genomen worden. Altijd leuk zijn toch steeds weer de driftig heen en weer dribbelende Drieteenstrandlopers.Ze gaan zo snel dat de beweging van hun pootjes bijna niet te zien is.
Drieteenstrandloper
Maar aan de duinkant liepen we tegen de "verrassing van de eeuw" aan: een paartje Sneeuwgorzen in winterkleed. Ze renden over het begin van het duin waarbij ze steeds iets te eten oppikten. Zelf zag ik alleen maar zand, maar zij dachten er blijkbaar anders over.
Vrouwtje Sneeuwgors in winterkleed
Mannetje Sneeuwgors in winterkleed
We hadden een tip gekregen dat op een bepaalde, geheime plaats zeehonden lagen. En dat je ze tot op 5 meter kon benaderen. Nou daar gooi ik mijn canera wel voor in het zand, pardon ik bedoel natuurlijk in de strijd. Helaas, valse tip. Ze zijn niet aangetroffen. En daar doe je dan al die moeite voor.
De teleurstelling werd goedgemaakt door een nabij dobberende eidereend. En die werd gevolgd door een Zeekoet vlak onder de kust. Na richting Haven omgelopen te hebben bleek hij (of zij) vlak bij de pier te zwemmen. Regelmatig dook hij onder en meestal komen duikvogels dan een stuk verder weer boven. Dit houdt mij dan in conditie want je moet er steeds achteraan draven. Zo, niet met dit beest. Hij bleef een hele tijd in de buurt.
Zeekoet
Het leuke van zo'n beest dichtbij is dat je allerlei gedragingen en andere zaken waarneemt. Want het is bijvoorbeeld een vrij fors (en lijkt mij dus ook een redelijk zwaar) beest. En moet dat de lucht in met dit soort formaat vleugeltjes?
Vleugels van de Zeekoet
Wat dan ook weer goed is waar te nemen, is hoe ze duiken. Bij allerlei verschillende watervogels zie je dat ze daar verschillende methodes voor hebben. Sommigen duiken vanuit de lucht het water in zoals IJsvogel en Visdief. Anderen vliegen over het water en grijpen vissen die aan de oppervlakte zwemmen zodat van duiken eigenlijk geen sprake is. Futen, Meerkoeten, etc. duiken naar beneden met hun vleugels stijf tegen het lijf. De Zeekoet doet het weer anders. Hij "springt" een beetje uit het water en duikt dan voorover. Daarbij heeft hij zijn vleugels als een soort hoogteroer (eigenlijk een diepteroer) om naar beneden te kunnen gaan. Mogelijk heeft hij zo'n mechanisme nodig omdat hij zo licht is dat het anders te veel energie kost om naar benenden te gaan en te blijven.
Mmm. Als dat het geval is dan komt mijn opmerking over zijn kkleine vleugeltjes wel in een ander perspectief te staan. Want als dit de verklaring is voor de methode van duiken, dan heeft hij bij zo'n laag gewicht ook niet van die grote vleugels nodig.
Duikmethode van de Zeekoet
En als de wind op het strand je te veel wordt dan ga je toch gewoon tussen de pollen naast de strandopgang liggen pitten. En trek je je van helemaal niemand iets aan.
Slapende Eidereend
25 januari 2016: Rondje Naardermeer
Op een maandag met een aangename temperatuur (voor de winter dan) heb ik weer eens een rondje rondom het Naardermeer gefietst. In de Bovenmeent zat niet zoveel. Een buizerd op te grote afstand in een boom. Maar aan de noordkant zat veel meer. Bij de Machinerie de fiets geparkeerd en een stuk over de kade gelopen op weg naar grote groepen ganzen. Veel Grauwe ganzen en verder Kolganzen en ook Brandganzen. Zo als gewoonlijk allemaal erg op hun hoede en op de vlucht zodra ze het maar even benauwd krijgen.
Als eerste gingen de Graruwe ganzen de lucht in, maar die zaten dan ook relatief dichtbij. Elke wandelaar op de kade veroorzaakt dit ook al zitten er een grasstrook, een behoorlijke sloot en nog een stuk weiland tussen de ganzen en de wandelaar.
Grauwe ganzen
Vervolgens gingen de Kolganzen de lucht in, terwijl ze nog verder weg zaten dan de Grauwe ganzen!
Kolganzen
Maar na een korte vlucht leken ze toch in de gaten te krijgen dat ik geen gevaar betekende want ze kwamen weer op de grond. Dit zelfs dichterbij. Ze snapten natuurlijk dat ik wel een of ander ding met een loop bij mij had, maar dat dat toch meer leek op een camera met een telelens dan op een geweer. En het zijn intelligente beesten want ze weten dat een camera iets is waar iets in gaat (namelijk licht) en een geweer iets is waar iets uitkomt (namelijk een kogel). Nu kunnen de meeste jagers niet goed schieten want ze gebruiken niet voor niets hagel in plaats van kogels want met hagel hoef je veel minder goed te kunnen mikken. Conclusie (van de ganzen): er is geen gevaar maar het is toch goed om op he hoede te blijven. Waakzaamheid kan je leven verlengen.
Waakzame Kolganzen
Verder waren er natuurlijk nog wat kleine vogetjes, zoals het Goudhaantje en een paar Staartmezen. Maar die zitten tussen de takken en zijn nogal bewegelijk. Dus is het erg moeilijk om die goed op de foto te krijgen, hetgeen dus ook niet gelukt is. Makkelijker is dat met de Grote zilverreiger. Zeker als ze proberen een vis te vangen staan ze lange tijd doodstil en bestaat de kans dat er een behoorlijk foto genomen kan worden ook al is de afstand nogal groot.
Grote zilverreiger
Drenthe - Nestelpoging van een winterkoning
Al op de tweede dag zag Rietje vanuit de tent de bezigheden van een winterkoning. Er werd een serieuze poging gedaan om een nestje te bouwen. Locatie van de toekomstige woning bleek echter mijn fietstas te zijn (en voor de opmerkzame lezer: ja, ja, er zit een hoop opgedroogde modder op mijn fietstas).
Winterkoning
Winterkoning met nestmateriaal
Winterkoning met nestmateriaal
Op de pedalen!
Daar gaan we weer
Op naar de volgende lading
Niet slecht voor een dagje werken
Het resultaat vlak voor de sloperhamer
Ankeveen in Januari 2016
Januari wintermaand zou je toch zeggen. Nou dat viel mee. Wel was er een korte vorstperiode. Hoewel veel mensen klaagden over de erge kou vond ik dat nog wel meevallen. Ja, het vroor 's nachts (een beetje) en soms ook overdag (een nog kleiner beetje).
Nu wordt er altijd een verband gelegd tussen ijs en de IJsvogel. Eigenlijk een omgekeerd verband. Als er ijs ligt gaat dat ten koste van de IJsvogel. Echter, toen de vorstperiode zich aandiende kwam er dus prompt een IJsvogrel naar onze tuin. Ik een gat gehakt waar hij een aantal keren bij ging jagen. En toen het ijs gesmolten was? Juist, IJsvogel ook weg. Van 6 januari tot en met 18 januari zagen we er 1 of 2 bijna dagelijks en soms zelfs een aantal keren per dag. Voor die periode: af en toe. Na die periode
, nog niet.
IJsvogel
Toch merk je wel dat het een beetje winter is. Voor ons huis zwemmen regelmatig een aantal Grote zaagbekken. Deze visetende eenden komen elk jaar hier in de buurt overwinteren.
Grote zaagbek
Ook zijn er steeds Sijsjes en Putters die van de zaadjes van de Elzen eten. Het zijn altijd grote groepen die vliegensvlug de elzenproppen afstruinen om de miniscule zaadjes eruit te peuteren.
Putter
Twee dagen achter elkaar zagen we ook weer (net als in 2015) een Waterral. Helaas steeds te kort om er een foto van te maken. Maar leuk is het natuurlijk wel om zo'n schuwe vogel vanuit je woonkamer te kunnen zien!
Een vogel die ik nog verwacht om als tuinvogel te kunne verwelkomen is de Grote zilverreiger (de Blauwe reiger jaagt al op vissen in onze zijtuin). Hij is al in de verte te zien en onlangs vloog hij langs. Maar nog wel een beetje te ver om hem als tuinvogel voor de Jaarrond Tuintelling aan te melden. Maar wie weet ....
Drenthe - NP Drenthse Aa
Begin mei hebben we in Drenthe vertoefd en daar de nodige leuke dingen meegemaakt. Het weer was wat wisselnd met zonnige momenten met een aangename temperatuur. Maar, zeker 's avonds, het ook behoorlijk afkoelen. Er was ook wel regen maar op zich hebben we daar weinig hinder vann gehad. We bezochten dan "gewoon" een stad en bekene de diverse musea (bijvoorbeeld in Leeuwarden en Groningen).
Erg leuk was in ieder geval de poging van een winterkoning om in mijn fiesttas een nest te gaan maken. Verbazingwekken hoe ver ze daar mee komen in een tijdsbestek van minder dan 24 uur. Het werd helaas een vruchteloze poging. Ik had mijn fiest toch echt nodig en we zouden weg zijn voor een eventueel broedsel uitgevlogen zou zijn.
Op natuurgebied waren er best wel een aantal zeer leuke ervaringen. Ik heb ze hieronder maar gerubriceerd per soortgroep:
- Planten
- Vogels
- Zoogdieren
Bezochte steden:
- Groningen
- Leeuwarden
- U bevindt zich hier:
-
Start
-
Introductie
- Fotografie